Επιφύλαξη ή Δυσπιστία

Κατά την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, η Ελλάδα συγκλονίστηκε από πλήθος ιατρικών σκανδάλων. Φαρμακευτικές πολυεθνικές με χρησιμοθηρικές βλέψεις, γιατροί-εκβιαστές, ανεύθυνοι (ή μήπως διεφθαρμένοι;) νοσηλευτές συμπεριλαμβάνονταν για αρκετά χρόνια στην καθημερινή ειδησεογραφία, προξενώντας φόβο, οργή, θλίψη και μένος στο κοινό. Έτσι εξηγείται άλλωστε και η σημερινή δυσπιστία (εγώ έτσι θα την πω) των ανθρώπων ηλικίας 35-55 ετών. Κανείς, ωστόσο, δεν ανέφερε ποτέ εκείνους τους γιατρούς που έσωσαν ψυχές. Κανείς δεν θυμήθηκε εκείνους που παρά την γενικότερη πενία του ελληνικού συστήματος υγείας εξασκούν το λειτούργημά τους. Πολλοί έχουν φτάσει να πιστεύουν πως η διαφθορά και η παρακμή είναι σύμβολα των ελληνικών νοσοκομείων. Με μία απλή επίσκεψη στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο εγώ πείστηκα για το αντίθετο. Άνθρωποι με αγάπη για τη δουλειά τους, με αγάπη όμως και για το συνάνθρωπο και ασθενή εργάζονται ακατάπαυστα. Πολλοί πιστεύουν πως και την κρίσιμη στιγμή της δωρεάς και μεταμόσχευσης ισχύουν κερδοσκοπικά κίνητρα εκ μέρους των γιατρών. Των γιατρών που γίνονται χίλια κομμάτια για να προλάβουν τα πάντα, των γιατρών που καλούνται να επιτελέσουν ρόλους 2 ή και περισσότερων επαγγελματιών και να καλύψουν ειδικότητες που -μόνο στο ελληνικό σύστημα από όλο το δυτικό κόσμο- δεν αναγνωρίζονται!!! Σίγουρα τα αρνητικά παραδείγματα γιατρών, νοσηλευτών, νοσοκομείων και εταιριών να υπερισχύουν στη συνείδηση όλων μας. Η λύση όμως δεν είναι η αποδοκιμασία και απόρριψη της δωρεάς οργάνων. Ας δουλέψουμε όλοι, ο καθένας στην ηθική συνείδηση και το πλαίσιο των δυνατοτήτων του, αλλά και συλλογικά, ώστε να εξυγιανθούν αυτές οι σκοτεινές πλευρές, αυτές οι βρώμικες γωνιές του ιατρικού μας συστήματος. Όλες αυτές οι ζωές που βρίσκονται σε κίνδυνο αξίζουν τη σκληρή δουλειά!!!